មនុស្សគ្រប់រូបអាចរៀនពីកំហុសដែលពួកគេបានបង្កឡើង ក្រោយពេលដែលគេបាន ទទួលស្គាល់វា។កាលណាអ្នកកាន់តែបន្ទោសអ្នកដទៃពីអ្វីដែលបានកើតមានចំពោះខ្លួន អ្នកដោយសារតែអំពើរខុសឆ្គងរបស់គេមកលើអ្នកឬ ជាកំហុសដែលអ្នកបង្កើតវាឡើង ដោយខ្លួនឯង អ្នកកាន់តែធ្វើឲ្យខ្លួនឯងឃ្លាតឆ្ងាយពីភាពត្រឹមត្រូវ និងស្គាល់អី្វទៅដែលជា មេរៀននិង បទពិសោធន៍នៃជីវិតកាន់តែជ្រួសជ្រៅ។ ប៉ុន្តែប្រសិនជាអ្នកក្លាហានក្រោក ឈរឡើង ហើយនិយាយដោយស្មោះត្រង់ថា “ នេះជាកំហុសរបស់ខ្ញុំ ហើយខ្ញុំនឹងទទួលខុសត្រូវលើបញ្ហានេះ” នោះអ្នកនឹងចាប់ផ្តើមរៀនពីកំហុសអ្នក។ ចូរទទួលស្គាល់កំហុស ទោះបីជាមានតែខ្លួនអ្នក ដែលដឹងពីភាពខុសឆ្គងនេះក៏ដោយក្តី ចូរចាប់ផ្តើមកែប្រែខ្លួនអ្នក ដោយមិនត្រូវត្អូញត្អែរចំពោះកិច្ចការអី្វទាំងអស់ ប៉ុន្តែត្រូវព្យាយាមសិក្សាស្វែងយល់ពីកិច្ចការទាំងនោះ។ មនុស្សដែលឆ្លាតគឺទទួលស្គាល់កំហុសរបស់គេដោយងាយស្រួល បំផុតហើយគេតែងតែបន្តដំណើរទៅមុខជានិច្ចដោយមិនចុះចាញ់។ 
ដោយឡែកទ្រឹស្តីនេះហាក់មានលក្ខណៈប្រឆាំងទៅនឹងវប្បធម៌ដែលយើងផ្តល់និយមន័យ ឲ្យ កំហុសនិងភាពបរាជ័យ គឺជារឿងមួយដែលអាម៉ាសបំផុត។ មិនថានៅឯសាលារៀន ក្នុងគ្រួសារ ឬកន្លែងធ្វើការទេយើងត្រូវបាន បណ្តុះនូវអារម្មណ៍ថាខុសឆ្គងនៅពេលដែល យើងធ្វើអ្វីមួយបរាជ័យ ហើយយើងតែងធ្វើអ្វីគ្រប់យ៉ាងដើម្បីជៀសពីកំហុស។ អារម្មណ៍ ខ្មាសអៀនបែបនេះ ពិតជាពិបាកពន្យល់និងរៀបរាប់ណាស់ហើយដែលជាហេតុបង្កឲ្យ ពួកគេមិនអាចប្រឈមមុខទៅនឹងបញ្ហាដែលនឹងអាចកើតមានបានឡើយ ដូច្នេះហើយ បានជាគេសង្កេតឃើញមានជនជាច្រើនដែលបានបោះបង់ចោលនូវគោលដៅរបស់គេ គឺដោយសារតែ ពួកគេមិនបាន ត្រៀមខ្លួនរួចរាល់ជាមួយនឹងកំហុសនិងភាពបរាជ័យដែលគេនឹងជួបប្រទះនៅលើផ្លូវដែលពួកគេត្រូវដើរដើម្បីឈោងចាប់នូវអ្វីដែលគេប្រាថ្នាចង់ បាន។ ហើយអ្វីដែលជាភាពខ្វះចន្លោះនៅក្នុងការជឿជាក់អំពីភាពជោគជ័យគឺជាការខ្វះនូវភាពតស៊ូរ ប្រយុទ្ធប្រឹងប្រែងចំពោះគោលបំណង នៅពេលបញ្ហាកាន់តែច្រើនពួកគេកាន់តែរាថយ។ ដូចនេះ កាលណាអ្នកមានមហិច្ឆិតាកាន់តែធំ អ្នកកាន់តែត្រូវពឹងផ្អែកទៅ លើសមត្ថភាពរបស់អ្នកកាន់តែខ្លាំងដើម្បីឈ្នះនិងរៀនពីកំហុសរបស់អ្នក។ ចូរកុំថយក្រោយឲ្យសោះ កុំចុះចាញ់ឲ្យសោះ!!!
ដោយៈ ប្រាក់ រតនា
No comments:
Post a Comment